Tο ενεργειακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

Ποιό είναι το ενεργειακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ 

Κατάργηση του προγράμματος Helios, του νόμου για το Fast Track, του νόμου για την αξιοποίηση του Ελληνικού, αλλά και για την τουριστική κατοικία προβλέπει, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Παρουσιάζοντάς το, η βουλευτής του κόμματος κ. Ηρώ Διώτη προανήγγειλε την κατάργηση του ν. 3986/2011 περί «ταμείου αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας», των σχετικών διατάξεων του Fast Track, της νομοθεσίας περί τουριστικών κατοικιών και της νομοθετικής ρύθμισης περί αξιοποίησης του Ελληνικού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται κατά του μοντέλου κάθετης συσσώρευσης μεγάλων εγκαταστάσεων ΑΠΕ. «Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν μπορεί να επιτραπεί η λεηλασία της δημόσιας γης και η μονομέρεια της τεχνολογικής κατεύθυνσης που επιβάλλει το γιγαντιαίο πρόγραμμα Helios», είπε η κ. Διώτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα θέσει ένα πλαίσιο για τον ορισμό των περιπτώσεων που επιτρέπονται εξορύξεις και των προϋποθέσεων που αυτές πρέπει να πληρούν. Οσον αφορά ειδικότερα τους υδρογονάνθρακες, «σχετικές επιλογές μπορεί να συζητηθούν μόνον εφόσον εκπονηθεί συνολικό σχέδιο ερευνών. Η διερεύνηση του θέματος είναι αντικείμενο του Δημοσίου και δημόσιων επιστημονικών φορέων».Βασικοί ενεργειακοί άξονες του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ είναι το πάγωμα των αποκρατικοποιήσεων, η χωροθέτηση των ΑΠΕ και μορφές κοινωνικοποιημένων πράσινων επενδύσεων αλλά και εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίων με κήρυξη ΑΟΖ.

Μεταξύ άλλων προβλέπεται πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων και σταδιακή επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο στρατηγικών ΔΕΚΟ όπως η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ και τα Ελληνικά Πετρέλαια, ενώ στον τομέα των Υδρογονανθράκων προβλέπεται η υιοθέτηση του νορβηγικού μοντέλου, με τη δημιουργία ειδικού ταμείου όπου θα κατευθύνονται τα έσοδα και το οποίο θα χρηματοδοτεί την κοινωνική ασφάλιση. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να προχωρήσει στην κατάρτιση εθνικών σχεδίων για τομείς όπως η ενέργεια, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής κλπ, με τη συμμετοχή της κοινωνίας και της επιστημονικής κοινότητας.
Πιο αναλυτικά το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει τα εξής:

Ιδιωτικοποιήσεις
Πάγωμα ιδιωτικοποιήσεων των στρατηγικής σημασίας για την Εθνική οικονομία δημόσιων οργανισμών που πέρασαν στο ειδικό ταμείο. Και επαναφορά σταδιακά ανάλογα με τις δυνατότητες της οικονομίας υπό δημόσιο έλεγχο στρατηγικών επιχειρήσεων που είτε βρίσκονται σε πορεία ιδιωτικοποίησης είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ. ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς κλπ)

Χωροταξία ΑΠΕ
Χωροθέτηση μεταξύ άλλων ανακύκλωσης απορριμμάτων , ενεργειακών ανανεώσιμων υποδομών κοκ.  Η χωροθέτηση της ανακύκλωσης των απορριμμάτων και η σχεδιασμένη μετάβαση στις ΑΠΕ, θα είναι ζωτικό πεδίο κοινωνικής οικονομίας και δημοτικής επιχειρηματικότητας
ΑΟΖ
Ενεργοποίηση όλων των αναγκαίων διαδικασιών για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονιές χώρες για την κατοχύρωση του αναφαίρετου δικαιώματός μας στην οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Αξιοποίηση ορυκτού πλούτου και υδρογονανθράκων
Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες μέσω αναπτυξιακών κοινοπραξιών ή άλλων πρόσφορων σχημάτων, μπορούν να αποτελέσουν πηγή εσόδων και βάση για τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι στρατηγικής σημασίας η εκπόνηση  εθνικής στρατηγικής για την αξιοποίηση του φυσικού και ορυκτού πλούτου με όρους δημόσιου συμφέροντος, η ενίσχυση του ρόλου του δημοσίου στα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ καθώς και η αναβάθμιση του ΙΓΜΕ σε αντιδιαστολή με τη σημερινή απαξίωσή του

Δημιουργία Ταμείο Εθνικού πλούτου και κοινωνικής ασφάλισης
Όλα τα δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας περιλαμβανομένων και των πιθανών κοιτασμάτων ΥΑ εφόσον αποδειχθούν οικονομικά εκμεταλλεύσιμα καθώς και όλη η εμπορεύσιμη κινητή και ακίνητη περιουσία του κράτους μεταφέρονται σε ειδικό αποκλειστικά δημόσιο ταμείου που δημιουργείται για το σκοπό αυτό. Οι πόρου του ταμείου κατά προτεραιότητα θα καλύπτουν μελλοντικές ανάγκες της κοινωνικής ασφάλισης.
Μακροχρόνιος σχεδιασμός
Στο κράτος και τη διοίκηση πρέπει να οργανωθεί μια «εισβολή» δημοκρατίας, αξιοκρατίας και δημοκρατικού προγραμματισμού στην καθημερινή λειτουργία της. Επίσης πρέπει να αποκτηθούν γνώσεις και εμπειρίες ώστε να μπορούν να καταρτίζονται εναλλακτικά σχέδια και σενάρια εξέλιξης.
Αυτό προϋποθέτει ένα συνολικότερο σχέδιο, μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα, ενώ για κρίσιμα προβλήματα απαιτούνται προγράμματα και «εστίες» γνώσης και μελέτης γι’ αυτά σε μακροχρόνιο ορίζοντα. Τέτοια προβλήματα, μεταξύ άλλων, είναι:
-- Το ζήτημα του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
-- Οι δημογραφικές τάσεις και οι συνέπειες από τη γήρανση του πληθυσμού
-- Η διαχείριση των υδάτων και του φυσικού πλούτου, η αντισεισμική θωράκιση.
-- Ο ενεργειακός σχεδιασμός κ.ά.
Τα σχέδια αυτά πρέπει να γίνονται υπόθεση της Βουλής, της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας και να συνοδεύονται από σαφείς πολιτικές.